Ukraino – Sama Tego Chciałaś, Nie Płacz

“Sam tego chciałeś Grzegorzu Dyndało” odnosi się do nas Polaków. Mowa o naszym doświadczeniu 1980 roku którego świadomość dociera do nas dopiero po uzyskaniu dojrzałości. Zachowaliśmy się wtedy jak niemowlę. Teraz kolej na Ukrainę.

Kim był Grzegorz Dyndała? Bogaty chłop z próżności swej i snobizmu żeni się z córką ubogiego szlachcica. Po ślubie jest on jednak poniżany przez zdradzającą go żonę; wzgardzają nim także jego teściowie. “Sam tego chciałeś, Grzegorzu Dyndało” dotyczy ludzi łasych na szybki zysk, chciwych i cynicznych, którzy ostatecznie zostają ukarani przez los. Tyle Wikipedia.

Spróbujemy odnieść to do naszej polskiej sytuacji. My też, jako Naród, wzięliśmy “ślub” z ubogą opozycją. To że nie wszyscy bawili się na weselu nikomu nie przeszkadzało. Wszakże miłość jest ślepa a my ukochaliśmy wolność o której nam opowiadano.

Wkrótce stało się z nami jak z Dyndałą który był  ” poniżany przez zdradzającą go żonę; wzgardzili nim także jego teściowie”.

Czy brakuje w tym stwierdzeniu czegokolwiek co odnosiłoby się do nas. Czy nie zostaliśmy zdradzeni ? Czy to nie nas ” puszczono w skarpetkach”?  Czy nie wzgardzili nami  teściowie czyli ” rodzice” panny Solidarności?

Czy to nie my liczyliśmy na szybką poprawę naszego losu, na szybki zysk gdy inwestowaliśmy w tych którzy obiecywali nam  “cuda na kiju” ?

Tylko tym różnimy się od Grzegorza Dyndały że jako Naród nie byliśmy cyniczni.

To banda cyników oszukała nas. Ale tak jak on zostaliśmy ukarani przez los i nie ma nikogo na świecie kto by się nad nami ulitował.

Sam tego chciałeś Grzegorzu Dyndało – idealnie odnosi się do nas.

Przed 1980-tym PZPR doskonale sobie zdawała sprawę z niewydolności systemu. Mieli pełną świadomość tego że aby uzdrowić gospodarkę trzeba wyrzucić na bruk 5 milionów Polaków. Nie mogli sobie na to pozwolić. Więc pozwolili nam na “obalenie komunizmu w Polsce”. Obaliliśmy ( podobno) i sami się wyrzuciliśmy na bruk. Może nieprawda?

O reszcie konsekwencji nawet nie wspomnę bo przez ćwierć wieku wszystko się tak pogmatwało że dziś już nikt nawet nie pamięta o co szło na początku. Czy ktoś pamięta sierpniowe postulaty?

Teraz w podobnej sytuacji są Ukraińcy. Ich mami się opowieściami o wysokim standardzie życia w Europejskiej Unii . A ponieważ najciemniej jest pod latarnią nasi sąsiedzi nie widzą że w Polsce nie żyje się tak jak w Germanii. Przecież oni do nas przyjeżdżali ” na zachód” – na saksy.  Serce mi się kroiło gdy widziałem w telewizji twarz zmęczonego, spracowanego Ukraińca, który ze smutkiem i nadzieją w głosie mówił o standardzie i poziomie życia europejskiego.

To o takiej Europie im się marzyło. Takiej Europy chcą i dlatego nie zważając na możliwość utraty życia szli na barykady. Sami tej rewolucji chcieli. A co dostali?

Jemu także, pewnie nie za długo, przyszli włodarze Ukrainy powiedzą : “Sam tego chciałeś Grzegorzu Dyndało”.

Historia uczy jednego : Nigdy, Nikogo , Niczego Nie Nauczyła!

Nathanel (Dziennik Polityczny)