USA może oficjalnie przekazać broń Ukrainie

W ciężkim trudzie po dwóch latach różnych zabiegów dopiero wczoraj amerykański Kongres zdołał przegłosować „Akt o stabilności i demokracji na Ukrainie”, który umożliwia- gdyby jeszcze został przegłosowany przez Senat i następnie podpisany przez prezydenta- wydanie zgody na dostawę na Ukrainę broni śmiercionośnej.

Akt przyjęty przez Kongres ma pomóc Ukrainie w odzyskaniu pełnej suwerenności i integralności terytorialnej „za pomocą powstrzymania i pokonania rosyjskiej agresji”.

Najciekawsze w tym wszystkim jest to, że jak dotychczas nikt, a tym bardziej amerykański Kongres, nie udowodnił, że na Ukrainie ma miejsce rosyjska agresja militarna. Tak więc już w tym punkcie członkowie Kongresu są całkowicie oderwani od rzeczywistości tworząc fikcję w oparciu o fikcyjne założenia. Zapewne więc, używając tego propagandowego sloganu, kongresmeni chcą po prostu pod jego pretekstem przekazać broń śmiercionośną Ukaranie. A jak wiadomo po trwających już od piętnastu lat wojnach prowadzonych przez armię Stanów Zjednoczonych, broni z demobilu jest obecnie taka ilość na składach i magazynach, że można by było nią obdzielić nie jeden kraj.

Tak więc w tym przypadku intencją członków amerykańskiego Kongresu jest pozbycie się niechcianego uzbrojenia z demobilu, a jak wiadomo przechowywanie tej broni również kosztuje, jak i jednocześnie wspomożenie junty kijowskiej tak aby mogła ona nadal prowadzić działania zaczepne przeciwko zbuntowanym republikom, tworząc tym samym tam ciągły punkt zapalny w pobliżu granic z Rosją.

Poza tym w jakim innym celu potrzebna by był Ukrainie broń jeśli obecnie pod silną presją wywieraną na Kijów przez przywódców krajów kwartetu normandzkiego, proces pokojowego rozwiązania konfliktu wewnętrznego Ukrainy zaczął od kilku dni przyśpieszać.

Czy właśnie, ten sygnał płynący z Kongresu USA, choć wiadomo, że jego szanse realizacji przyjętego Aktu już obecnie są bliskie zera, a po wyborach prezydenckich będą praktycznie nie możliwe, nie jest zachętą dla kijowskiej junty, aby wymuszonego na niej procesu pokojowego przez partnerów z kwartetu normandzkiego, nie wdrażała, pozorując tylko i maksymalnie przedłużając – jak to było dotychczas, prowadzenie pertraktacji.

W tym samym Akcie, kongresmeni odnieśli się również do problemu Krymu, domagając się aby sankcje nałożone na Rosję, trwały dopóki trwa „okupacja” tego półwyspu, czym udowodnili kolejny raz, że ich percepcja wizji świata jest wypaczona.

A może tak przedstawiciele amerykańskiego Kongresu pofatygowali się, podobnie jak to miało miejsce w Syrii czy też na Ukrainie, gdzie swego czasu bardzo intensywnie odwiedzali i podtrzymywali na duchu liderów „demokratycznej” opozycji zbrojnej w Syrii, czy też liderów skrajnie nacjonalistycznych organizacji na Ukrainie.

A więc, jeśli mogli jeździć na spotkania z ekstremistami antyasadowskiej opozycji i neonazistami w Kojowie, niech udadzą się na Krym i do Donbasu i tam na miejscu rozpytają się wśród tamtejszej ludności, czy chcą oni żyć w Ukrainie, czy też widzą swoje miejsce gdzie indziej.

I dopiero wtedy kongresmeni mieliby prawo występować jako obrońcy tej ludności, gdyby okazało się, że to rzeczywiście rosyjska agresja- a nie ich świadomy wybór- spowodowała, że żyją obecnie poza macierzą.

Niestety, żaden amerykański kongresmen nie zrobi tego, a więc można uznać, że jest to z ich strony prowadzona pokrętna gra, nie mająca na celu czegokolwiek rozwiązania, tylko wprost przeciwnie- siania dalej chaosu destabilizując ukraińsko-rosyjskie pogranicze, co też jest pretekstem do prowadzonej przeciwko Rosji wojny propagandowej, ekonomicznej i militarnej- tylko, że akurat ją amerykańskie czynniki rządowe, chcą prowadzić obcymi rękami, a więc Ukraińców i oraz obywateli krajów tzw. flanki wschodniej i południowej NATO.

Dodam tylko, że reżym kijowski jak i elity polityczne rządzące w Polsce po 1989 roku- ze szczególnym uwzględnieniem środowiska skupionego wokół PiS- wpisują się w tą politykę znakomicie, pełniąc role lokajskie wobec światowego hegemona. No ale czego się nie robi dla zdobycia, a następnie utrzymania władzy.

Tu koszty się nie liczą, bo zawsze obciążony nimi zostanie naród, a tamci w obliczu katastrofy, odfruną daleko za granicę, w ślad za swoimi kontami bankowymi.

AdNovum